Skip to main content

De zevende generatie 911

Van het model 911 heeft Porsche ruim 700.000 exemplaren verkocht sinds de eerste versie werd geïntroduceerd in 1963. Van dat aantal rijdt nog 80% rond en ook de nieuwste versie is nog steeds onmiskenbaar een 911. Geen auto lijkt zo bestand tegen de tand des tijds als de 911. Sterker nog, het model wordt alleen maar populairder en van elke nieuwe versie stijgen de verkochte aantallen. De nieuwe modelserie 991, die dit jaar werd geïntroduceerd, is de zevende generatie van de 911. De 991 is geen doorontwikkeling van de 997 serie (die een doorontwikkeling was van de 996) maar bestaat voor meer dan 90% uit nieuwe onderdelen. Dat geldt voor de carrosserie, het onderstel en andere essentiële onderdelen. De motoren en versnellingsbakken zijn wel verbeterde versies van de 997 generatie.

Het nieuwe uiterlijk konden we al beoordelen op de IAA in Frankfurt: langer en breder. Dat “langer” is vooral optisch, de auto is maar 5,6 cm langer geworden, maar de wielbasis groeide met 10 cm. Het geeft de 911 een meer volwassen en meer elegante look. Het lijkt wel of de auto nu eindelijk is zoals hij oorspronkelijk bedoeld was. De bredere achterkant met de smalle achterlichten straalt veel power uit en het geheel wordt vervolmaakt door de enorme 20” wielen die de auto erg goed staan. Slecht één minpuntje: de hoeveelheid tekst op de achterzijde, speciaal voor de Chinese markt. Tja, je achterligger zal maar niet weten dat een 911 een Porsche is. Gelukkig een probleem dat met een simpele föhn te verhelpen is. Voor mij hoeft er alleen maar 911 of Carrera (S) te staan, net als vroeger. Het interieur is enorm verbeterd en dat was ook hard nodig! Er zijn mensen die vinden dat het te luxueus is geworden, maar fraai is het zeker. De tunnelbak loopt nu omhoog, net als in de Carrera GT, waardoor de schakelpook hoger staat. De fraaie knoppenwinkel is ontleend aan de Panamera en op het nog steeds bekend aandoende dashboard is nu een variabele digitale display geïntegreerd waar je allerlei functies kunt kiezen, inclusief een display dat de sterkte en richting van de G-krachten aangeeft (alsof je op het circuit of in een echt snelle bocht tijd hebt daarop te kijken?!).

Een test van een compleet nieuwe 911 is iets waarop je jezelf maanden kunt verheugen. Helemaal in de wetenschap dat die test in zomerse omstandigheden gaat plaatsvinden op het moment dat het bij ons koud, nat en guur is. Porsche AG liet in december van dit jaar de introductie van de 911 samenvallen met het 5-jaarlijkse “Präsidententreffen” waarvoor de voorzitters van de wereldwijde Porsche Clubs worden uitgenodigd. 220 deelnemers uit 67 verschillende landen kwamen naar dit enorme evenement in Kaapstad - Zuid-Afrika, waar het op dat moment hartje zomer is. Porsche had bijna 150 nieuwe 911 Carrera S-en laten invliegen, zodat iedereen uitgebreid kon kennismaken met de nieuweling. Ingedeeld in vier groepen gaan we in twee dagen rouleren langs de verschillende onderdelen van het programma.

Het eerste onderdeel van de groep waarin ik ben ingedeeld is meteen raak: circuit rijden! We gaan naar de Killarney Raceway in Kaapstad waar zo’n 50 auto’s klaarstaan. Allemaal in dezelfde configuratie met alle denkbare opties: 911 Carrera S met PDK, PSM, PTV, PDCC, PCCB, PASM en Sport Chrono Pakket. (Voor een verklaring van de afkortingen, zie de pagina “Porsche Terminologie” in dit jaarboek). Het eerste uur rijden we met vijf auto’s achter een instructeur (in een 911 Turbo S) die via de mobilofoon aanwijzingen geeft en onder het rijden perfect uitlegt hoe en waar je het effect van alle nieuwe en verbeterde systemen van de 911 optimaal kunt uitproberen en waarnemen. Het tempo gaat snel omhoog tot zeer respectabele snelheden.

Tussendoor een uurtje karten om de adrenaline te laten zakken en zoveel mogelijk rondjes te rijden, omdat Porsche geld doneert aan een fonds voor kansarme kinderen voor elke afgelegde ronde. Daarna gaat het een uur lang los op het circuit. De acceleratie van de Carrera S met 400 pk is fenomenaal. Deze auto doet een rondje Nordschleife even snel als een 997 GT3 en dat voel je! Maar wat je ook meteen voelt is de zekerheid en het zelfvertrouwen die de 991 je geeft. Onderstuur is bijna niet te creëren behalve door bewust te scherp in te sturen. Dan gaat het onderstuur bij liften ook vrijwel direct over in licht overstuur, maar dat voelt door de langere wielbasis veel meer controleerbaar aan dan in de vorige generaties.

De PTV en PDCC systemen laten bochtsnelheden toe die werkelijk ongekend zijn. Het PSM systeem grijpt in de Sport Plus modus erg laat in, waardoor je heel beheerst kunt driften zonder meteen risico’s te nemen. De grootste verrassing zijn de remmen, in dit geval voorzien van keramische schijven. De Killarney Raceway heeft voor het relatief korte rechte eind een tamelijk hoge kombocht waar je enorm kunt accelereren zodat, ondanks de beperkte lengte, snelheden van meer dan 220 km/u worden gehaald. De eerste ronde trap ik meer dan 20 meter te vroeg op het rempedaal. Nadat je eenmaal weet waar het rempunt ligt weigert je verstand dat in eerste instantie te accepteren en het kost een paar ronden om het brein te herprogrammeren.

Eén van de grote wijzigingen ten opzichte van alle vorige 911’s is de elektromechanische stuurbekrachtiging die de hydraulische stuurbekrachtiging vervangt (en daarmee een relatief zware pomp in het motor¬compartiment elimineert). In eerste instantie merk je dat er wat minder feedback in het stuur zit. Daarvoor komt echter een precisie in de plaats die je dat gemis al heel snel doet vergeten. Snaarstrak sturen heet dat. De PDK bak is sterk verbeterd en doet zijn werk bijna perfect. In de SportPlus modus schakelt de auto zo snel en hangt zo hoog in de toeren (met heerlijke ploffen tussengas bij het terugschakelen) dat je het zelf met de hand niet beter kan doen. Na een aantal keren spelen met de schakelflippers op het stuur, die het overigens prima doen, geloof ik het wel. Ik laat de bak lekker in de automaat staan om me volledig op het rijden te concentreren en met volle teugen te genieten.

Tenslotte, het geluid. De 991 krijst harder, ruiger en scherper dan alle luchtgekoelde 911’s die Porsche ooit gebouwd heeft. Dat het geluid kunstmatig wordt veroorzaakt door extra kleppen tussen de gasklep en het luchtfilter en een verbindingskanaal naar het interieur doet niet ter zake. Het resultaat is indrukwekkend. Het is de best klinkende 911 ooit!

De volgende dag rijden we met vijf auto’s achter een gids in een Cayenne een toerrit van ruim 180 km om het schiereiland over één van de mooiste kustroutes op aarde langs adembenemende uitzichten. Ook nu weer in een Carrera S met alle denkbare opties, alleen hebben deze auto’s niet het sportstuur met de flippers, maar de “oude” PDK schakelaars op het stuur en standaard remschijven. Als we Kaapstad uitrijden staat alles in de comfortstand en de auto is dan inderdaad extreem comfortabel en stil, zolang je van het knopje van de sportuitlaat afblijft.

We rijden over prachtige kronkelende bergwegen waar alle standen van het PASM uitgebreid aan bod komen. Het gemis aan feedback in het stuur dat ik de vorige dag nog bespeurde of dacht te bespeuren is verdwenen. De auto stuurt heerlijk scherp, alleen is de stuuruitslag vrij ruim, die mag best iets krapper. Vol accelererend langs steile rotswanden genieten we nog meer van het uitlaatgeluid dan we op het circuit deden. Zet je de auto in Sport Plus en de PDK op manual en laat je het gas plotseling los, dan blijft de auto in zijn versnelling hangen en produceert een geplof en gerochel in de uitlaat die elke keer weer een grijns op je gezicht trekken en waar je maar geen genoeg van krijgt. Er zit een fantastisch klinkende Burmester geluidsinstallatie in de auto, maar na een korte test (geweldig!) blijft die uit, want de 991 uitlaat klinkt beter dan welke muziek we op de lokale radio ook maar weten te vinden.

Vooraf is ons opgedragen de lokale verkeersregels te respecteren, maar terwijl we onze gids netjes volgen, weet de snelheidsmeter op een aantal plekken toch de 180 aan te tikken. De langere wielbasis is goed te merken. Op oneffenheden is de 911 veel minder springerig en nerveus dan voorheen. Omdat op de bergweggetjes waar we met hoge snelheid rijden, meestal een andere “S” voor me rijdt, is het effect van de PDCC niet alleen voelbaar maar ook goed te zien bij mijn voorligger. Hoe hard je ook door de bochten gaat, de auto blijft volkomen vlak liggen. Het voelt heerlijk en het ziet er bij mijn voorligger bijna onnatuurlijk uit.

Natuurlijk bezoeken we ook Kaap de Goede Hoop. Iedereen die hier komt loopt meteen naar het bord waarop is aangegeven op welke wereldberoemde plek je je bevindt en maakt daar een foto van. Hier maken we een hilarisch moment mee. Op het moment dat we hier rondkijken staat er een tiental nieuwe 911’s geparkeerd. Er arriveren twee bussen met Japanse toeristen die het bord “Kaap de Goede Hoop” laten voor wat het is en zich massaal op de 911’s storten en iedereen laat zichzelf naast of voor een 911 op de foto zetten.

Aan het einde van de dag rijden we de parkeergarage van het hotel in. We leveren de sleutels in en lopen naar het terras om in de namiddagzon met een drankje ervaringen uit te wisselen met de overige deelnemers. Iedereen is er van overtuigd dat dit de beste 911 ooit is. Het is ongelooflijk hoe Porsche er in is geslaagd een auto die niet te verbeteren leek toch weer veel beter te maken. En met alle respect voor de toegenomen rijkwaliteit van de 911, is vrijwel iedereen het er over eens dat het allermooiste aan deze auto het geluid is. Ruiger en wilder dan een 911 ooit heeft geklonken.

De kritiek dat de 911 nog weer veel makkelijker is geworden om te rijden en dat de scherpe kantjes er af zijn is maar gedeeltelijk terecht. Je kunt het een fabrikant niet kwalijk nemen dat hij zijn product verbetert en voor een groter publiek toegankelijk maakt. Bovendien zijn die scherpe kantjes op het circuit wel degelijk op te zoeken, maar dan moet je wel op de limiet gaan rijden. En dat is en blijft de schaduwzijde van zo’n perfecte auto. Door het gevoel dat de auto alles kan, kunnen bestuurders met onvoldoende rijervaring zich vergissen in het feit dat op een gegeven moment de natuurwetten gaan gelden. Ga je over de grens van wat fysiek mogelijk is, dan loopt het vrijwel zeker ook helemaal fout af! Rijvaardigheidtraining is bijna een vereiste, tenzij de bestuurder over zoveel zelfbeheersing beschikt dat de grenzen nooit in zicht komen. In dat geval koop je een 911 alleen voor “de heb” en zul je nooit ervaren wat de auto kan en de enorme adrenalinekick beleven. En degenen die niet zonder de scherpe randjes kunnen leven zullen geduld moeten hebben tot de introductie van de 991 GT3, die nog wel even op zich zal laten wachten.

Henry de Vaal