Skip to main content

PCH zomergala 2003

Aanvankelijk was het de vraag of het PCH zomergala wel door kon gaan omdat de inschrijvingen wat laat op gang kwamen. Die kwamen echter in ruim voldoende mate en van alle kanten bereikten ons enthousiaste verhalen over deze tweede editie van het zomergala. Vooral de culinaire kwaliteiten van het restaurant werden uitvoerig geroemd! Volgend jaar dan maar niet op vakantie? Nieuw was de mogelijkheid om zelf uit een keuzelijst het weekend in te vullen met als beschikbare onderdelen een puzzelrit, het zomergala diner en feestavond, een slalom vooruit dan wel achteruit en een beautybehandeling. Tijdens de voorbereidingen ging het niet allemaal even soepel, een ringetje van het oliefilter van de 4S van Frank Hurks scheurde nog voordat de toerrit kon worden uitgezet. Het gevolg was afvoeren per ANWB truck. Paul Krieckaert nam de hoofdredactionele honneurs waar en zette een aantal leden aan het schrijven. Robert Sie verzorgde dit maal de foto’s.

 


Zomergala puzzelrit

Door Paul en Saskia de Blaauw

De ‘voorpret’ van het gala begint op donderdag met een telefoontje van Paul Krieckaert. Of ik bereid ben een verslag te schrijven? Nadat Paul mij ervan overtuigd had dat dit een verzoek op basis van een eerlijke alfabetische afweging van de deelnemerslijst was (ja, ja), heb ik toegezegd het gevraagde verslag te schrijven.

Hoewel we al drie jaar (aspirant) lid zijn, is een puzzelrit voor mij toch altijd weer spannend. Zelf kan ik de weg van kantoor naar huis bij een wegomlegging nog niet vinden zonder de hulp van een navigatiesysteem. Neem dan mijn vrouw Saskia; als zij ergens een keer geweest is dan weet ze de weg feilloos terug te vinden. Ze is zelfs in staat om mijn navigatiesysteem te verbeteren. Ik discussieer dan ook niet eens meer over een te rijden route. Ik laat het gewoon aan haar over. Dat is dan ook de reden dat we zonder een meningsverschil (het schijnt overigens slecht voor je relatie te zijn zo’n puzzelrit) een puzzelrit uit kunnen rijden. Ik rij, zij navigeert. Op deze manier lukt het ons altijd wel om bij de bovenste tien te eindigen.

De PCH heeft voor ons de afgelopen drie jaar bewezen dat zij telkens in staat is om mooie locaties te selecteren. Alleen is er niet altijd voldoende tijd om rond te kijken. Dus wij togen vol goede moed al op vrijdag richting Twente. Onderweg kwamen we tot de ontdekking dat ik mijn manchetknopen vergeten was. Terugrijden was wat overdreven en Saskia adviseerde mij om te stoppen bij Pon in Leusden. Daar verkopen ze tenslotte ook manchetknopen. Ik had ‘s morgens nog niet kunnen bedenken dat ons Gala weekend wel eens duurder uit kon vallen dan gepland. Er stond namelijk nét een mooie zwarte GT3 uit 2002 in de showroom. Omdat zowel ik als de verkoper weinig tijd hadden, kon ik nog net een bod doen met inruil van mijn 996 en ik weet pas een week later of ik een volgend evenement kan bezoeken met een zwarte in plaats van een witte auto.

Uiteindelijk arriveerden wij om 16:00 uur in het hotel. Te laat om nog rond te kijken in de buurt. Te meer omdat wij hoorden dat wij gebruik konden maken van de sauna. Na het bezoek aan de sauna moest ik snel gaan liggen want het beeld voor mijn ogen begon verticaal te draaien. Gelukkig duurde dit maar enkele minuten. Ik had overigens nog geen wijn gedronken, dus dat beloofde nog wat voor ons diner. Later die avond lieten wij een mooi vijfgangen menu samenstellen met bijpassende wijnen. Die wijn was uitstekend maar leverde aan het einde van de avond een visueel synchronisatie probleem op. Kent u dat? U beweegt uw hoofd naar links of naar rechts en het beeld volgt pas enkele seconden later.

Zaterdag 16 augustus

Zaterdagmorgen heel vroeg arriveerde Robert Sie in een van Pon geleende, nieuwe GT3. De aanwezigheid van deze auto moest een verrassing blijven voor het Gala feest. Daarom was besloten om de auto binnen in de zaal te parkeren als decor. Het inparkeren van de GT3 kostte wel de nodige moeite. Met heel veel stuurmanskunst heeft Robert uiteindelijk kans gezien deze auto van € 150.000 tussen verschillende bloembakken en twee smalle deuren naar binnen te manoeuvreren.

Vervolgens begaven wij ons naar de Oranjeriezaal voor de ontvangst met koffie en thee. Aanvankelijk was het de bedoeling dat we om 12:00 uur zouden vertrekken. Wij hadden zelfs startnummer 1 gekregen, maar als gevolg van een marathon konden wij pas starten om 12:30 uur. Dat leverde de organisatie een groot probleem op, de gehele route moest opnieuw gecontroleerd worden met betrekking tot de (bonus)vragen. Dat leverde in ieder geval voldoende tijd op voor een (hernieuwde) kennismaking met een aantal leden. Na het officiële welkom door Pieter Beermann (waar is toch die Cayenne gebleven?) volgde een toelichting door Cora Hurks. Daarmee is zij nu medeverantwoordelijk voor het oplopende tekort in de gezondheidszorg door een massale RSI-duim aandoening, die het gevolg is van het feit dat wij bij elke rotonde, kruispunt, T-Splitsing etc de dagteller op nul moesten stellen.

Aangezien ik me, zoals eerder aangegeven, nooit bemoei met navigatie gevoelige onderwerpen is voor mij zo’n puzzelrit gewoon ontspanning. Niet voor sommige andere rijders, want hoewel wij als eerste vertrokken werden wij al vrij snel ingehaald door de 993 turbo van Wiljo Pas en de cabrio van Joop Arendsen. Net als alle andere gereden puzzelritten liet ook deze zich weer kenmerken door mooie landschappen, gecombineerd met fraaie locaties.

Na ongeveer een uur tellen van bruggen en molens, dat was namelijk mijn opdracht van Saskia, arriveerden wij bij het theehuis in Dennenoord voor de High Tea. Wederom een mooie locatie. De High Tea was perfect verzorgd en met cake en een kopje thee konden wij op het terras nog even genieten van de zomerzon. Na ongeveer drie kwartier pauze vervolgden wij onze rit. De rit voerde via Tubbergen (waar grote discussie is ontstaan over de partnerstad Uelsen), naar plaatsen als Vasse (uitstappen om aan de voorkant van de kerk te kijken wie de architect was), Reutum (hier hebben we zeker een kwartier verspeeld om het sluisnummer te vinden) en uiteindelijk weer terug naar de Bloemenbeek waar wij rond 15:30 uur arriveerden en we buiten nog even konden genieten van een lekker en verdiend glas wijn.

Vanaf deze plek willen wij iedereen bedanken die betrokken is geweest bij de organisatie van het zomergala weekend. Voor ons was elk onderdeel van het weekend geslaagd en zou ik nog uitgebreid kunnen vertellen over het Gala feest (o.a. mijn gewonnen weddenschap met Dirk Schultz over die GT3) en de gesneuvelde reputaties tijdens de slalom op Zondag (waaronder die van mij), maar ik laat de beschrijving van deze onderdelen van het Gala weekend graag aan iemand anders over.

De Gala avond

Door Linda Kamerman-Wes

In Stuttgart had ik mij laten ontvallen dat ik wel eens een stukje voor het magazine wilde schrijven. Hierbij dacht ik zelf aan een sportief evenement. Paul Krieckaert vroeg mij echter of ik verslag wilde uitbrengen van het galafeest. Bij deze.

Het was een mooie zomerse dag geweest in het Twentse land. Willem, onze zoon Guus met oppas en ik hebben lang in de voortuin zitten borrelen. Het was echt een prachtige dag. De gala avond begon op een soort binnenplaats. Hier was een tappas buffet opgesteld. Het buffet was voortreffelijk en beloofde veel goeds voor de rest van het diner. Iedereen zag er weer op zijn best uit. Dat vind ik altijd erg leuk. Overdag is iedereen netjes sportief gekleed en ‘s avonds komt iedereen in de mooiste creaties te voorschijn.

Op een zeker moment mochten wij ons naar de eetzaal begeven. De band ‘Good Deal’ speelde al een gezellig deuntje. Wij wilden plaatsnemen aan de tafel waarvoor wij ons hadden ingeschreven, maar bleken de enigen te zijn aan deze tafel. Pieter Beermann en Paul Krieckaert stelden voor om aan een andere tafel plaats te nemen. Toen bleek echter dat Suzanne en Wieland Taelen zich ook niet hadden ingeschreven en zo kwamen zij bij ons aan tafel zitten. U vraagt zich nu af: ‘wie?’. Wieland is een nieuw PCH aspirant-lid en Suzanne is zijn vriendin. Wieland heeft een oranje Porsche 911 uit 1972. Zijn bolide stond echter in de garage en daarom waren ze met een gehuurde Ford Ka gekomen. Dit was weer eens een ervaring met ‘de tafelschikking’ Op de één of andere manier verloopt dit nooit zo soepel bij ons. Ter verduidelijking: de eerste keer bij een gala hadden wij ons namelijk heel gedurfd aan een tafel ingeschreven met voor ons onbekende namen. Net voor aanvang van het diner werden wij aangesproken: ‘of wij Willem en Linda waren?’. Deze persoon was zo vrij geweest ons naar een andere tafel te verhuizen, daar hij bezoek uit België had voor deze avond. Na deze ervaring zijn wij gestopt met het ons inschrijven voor een plaats aan één van de tafels. Inmiddels rijst bij mij de vraag of het systeem van de tafelschikking misschien aan verandering toe is. Bij soortgelijke diners heb ik vaak meegemaakt dat je willekeurig aan een tafel geplaatst wordt. Na het voorgerecht verhuis je dan weer naar een andere tafel. Zo kom je met allerlei verschillende mensen in gesprek en heb je een zeer afwisselende avond. Misschien ook een idee voor de PCH galadiners?

Terug naar het zomergala. Ik heb een ontzettend gezellige avond gehad. De muziek was zeer goed. (misschien iets te hard) Het eten was voortreffelijk. Om 24:00 uur zijn Willem en ik gaan slapen. Later heb ik vernomen dat er nog een dessertbuffet in was een aangelegen zaal, ook van zeer goede kwaliteit. Tussen de gerechten door werd ook nog de nieuwe GT3 geïntroduceerd. (Mijn 993 C4S vind ik toch mooier!) en werd de uitslag van de tourrit bekend gemaakt. Hierdoor werd het een lange, maar zeer geslaagde avond.

Pedal to the metal

650 km voor een slalom achteruit.

door René van Bellen

Zaterdagmiddag voor het gala; Rob aan de telefoon met de mededeling ‘die extra pylonen die we besteld hebben zijn er niet‘. Ik denk, ‘geen probleem we hebben tenslotte nog de hele middag om ergens een stuk of dertig van die dingen te lenen’. Na het vierde telefoontje werd ik wat pessimistischer en teneinde raad belde ik een oude vriend. En ja hoor, binnen tien minuten had Armand er 23, in grote variërend van klein tot heel groot. Er zat niets anders op dan ze maar even te gaan halen in Oegstgeest, toch een ritje van 200 km.

Wederom gearriveerd op het eigen garagepad wordt de rest van het equipment uitgestald, onze nieuwe tijdwaarneming bestaande uit 2 startlichten, foto-elektrische finish en vijf km kabel, twee stoelen een tafel en een fiets, o zo handig om omgereden kegels recht te zetten en last but not least 50 pylonen. De hoop om dit in de Golf te krijgen zakt in mijn schoenen, en ik pak de heleboel in de Caddy TDI van de firma.

Zondagochtend in alle vroegte gloeien we voor en vertrekken in de richting van de opkomende zon. Geen mens op de weg en liften doen we alleen bij de camera’s van Maus Gatsonides. Na 150 km autobahnrasen zie ik uit mijn ooghoek een geel PCH polootje bij een benzinestation rondscharrelen. Dat zal Rob zijn! Inderdaad, na mobiel appél verschijnt de Porsche in de spiegel en gezamenlijk vervolgen wij de weg naar de ontbijttafel, waar we na de croissants en een snelle koffie weer vertrekken om de slalom uit te gaan zetten. Evan heeft met stoepkrijt al het eerste parcours uitgezet en ik bemoei me vervolgens met de opstelling van de apparatuur. Na een half uurtje komen de eerste bolides het terrein oprijden. Yvonne en Rob bemannen de tijdwaarneming, terwijl Evan met Pieter en uw schrijver de tweede proef gaan uitzetten. Helaas moeten er i.v.m. de veiligheid wat concessies gedaan worden aan het parcours. Het is van belang dat er niet te hoge snelheden worden gehaald. Creatief als geen ander besluit Evan dat er achteruit gestart gaat worden. Na vijf pylonen moet men keren om daarna met de goede kant naar voren de rest van het parcours af te leggen. Nou, dat hebben we geweten. Terwijl er toch al jaren een achteruit op een Porsche zit, bleek dit voor veel chauffeurs een toch wel erg lastige discipline.

Dat de lunch uiteindelijk werd verzet bleek de juiste beslissing, want toen de koffie op tafel kwam begon het te regenen. De prijsuitreiking vond dan ook binnen plaats. Na het overhandigen van diverse trofeeën en wat mededelingen van de voorzitter ging een ieder zijns weegs, zo ook ik met een volgeladen bus. Ik heb net de pomp in het dorp gehaald, de dagteller wees 649 km aan. Toch wel zuinig een diesel, maar volgende keer toch maar weer een 911.

The Day After

door Heidi Kersbergen-van den Heerik.

De ingrediënten voor het alternatieve zondagprogramma tijdens het zomergala bestonden naar keuze uit: uitslapen, zwembad, sauna, fietsen en een beautybehandeling.

 

Lekker uitgeslapen na een zeer geslaagd diner-dansant, werd de dag aangevangen met een overheerlijk ontbijt. Daarna konden een aantal dames, per tweetal, beginnen aan een korte ontspannende beautybehandeling. De resterende dames konden naar believen uitgebreid gebruik maken van het intieme zwembad, de warme sauna of aangenaam zonnebaden in de tuin. De actievelingen onder ons, waaronder ik mijzelf dus ook reken, hebben het Dingedal met de fiets doorkruist. Fietsen langs een mooie route waar boerderijen, bossen en weilanden werden afgewisseld over een afstand van 25 kilometer. Aan het einde van deze fietstocht kon ik mijzelf heerlijk ontspannen en uitrusten bij de schoonheidsspecialiste om daar een gezichtsbehandeling te ondergaan. Daarna hebben we gezamenlijk de dag afgesloten met een gezellige lunch met de slalomrijders. Hier werden ook de prijzen en titels uitgereikt en verdeeld. Al met al een geslaagd weekend dat werd afgesloten met een ontspannen ‘day after’.

Uitslagen

Salom proef – klasse 2/3

PositieNaamTijd

1 Paul Krieckaert26.33
2Ronald Paul27.26
3Frank Hurks28.03
4Claus Ahrens28.57
5Willem Kamerman28.65
6Hans Hoogveld28.76
7Wim Kersbergen29.00
8 Lydia Kers29.11
9Robert Sie29.68
10Linda Kamerman30.37
11Paul de Blauw31.11
12Annemarie Jordense34.49

Salom proef – klasse 4

1Wiljo Pas27.02
2Pieter Beermann27.25
3Job Eertink27.32
4 Berry Arendsen27.33
5Joop Arendsen28.11
6Dirk Schulz28.84

Puzzelrit

1Wiljo Pas
2Pieter Beermann
3Joop Arendsen
4Paul de Blauw
5Job Eertink
6Paul Krieckaert
7Linda Kamerman
8Berry Arendsen
9Robert Sie
10Lydia van der Klis