Skip to main content

Het was nat, het was koud en het was ver weg. Maar de training bij DIBO in Emmen was zeker geslaagd. Voor de verandering eens allemaal in dezelfde auto een parcours afleggen, en wat voor een auto...
Karel-Henk Sijgers vertelt er het fijne van.

Emmen, waar ligt dat ook al weer? Eindelijk was het zover, op 21 maart mocht ik echt gaan spelen met mijn nieuwe 'Grijze Liefde'. Als opening van het PCH seizoen stond de jaarlijkse rijvaardigheids-training op het programma en dit keer bij DIBO in Emmen. Klonk goed, dus naar Emmen getogen...

Enige dagen voor het evenement vroeg ik me nog twee dingen af. Enerzijds hoe ver Emmen nu precies was (daar komt een normaal mens toch nooit in de buurt) en anderzijds of er nog veel andere deelnemers zouden zijn die bereid waren om zo ver te rijden. Mijn vragen werden beantwoord door een e-mailtje van de secretaris met een routebeschrijving en een deelnemerslijst. In eerste instantie teleurgesteld door het geringe aantal deelnemers en de bijna 240 kilometer enkele reis die we moesten afleggen, begon ik me toch steeds meer te verheugen op de happening. We hadden een tussenstop met overnachting ingepland bij mijn ouders en zouden dan zondagmorgen om 8 uur van Almelo naar Emmen rijden. Lekker rustig op een zondagmorgen, gewapend met Stinger (niet doorvertellen!) zou het dan toch nog een leuk ritje worden. Gevolgd door een Boxster S zijn we aldus naar Emmen gereden. Een rit door het mooie Twentse landschap en het was zowaar droog. Onderweg bleek nog eens dat een Stinger geen garantie is om niet geflitst te worden. De achter mij rijdende Boxster S wist wel ineens zeker dat zijn ABS goed werkte!

Om stipt 9 uur waren we in Emmen en een welverdiende kop koffie stond ons al geurend op te wachten. Evan Kersbergen opende de dag met een woord van welkom en een korte toelichting op het programma. De dag werd verder in handen gegeven van onze instructeurs Rudie en Rolf. De dag begon met het theoretische gedeelte van de rijvaardigheid. Rudie (voormalig instructeur van de politie) wist ons gedurende ruim een uur te boeien met allerlei praktische wetenswaardigheden. Rudie heeft ons met name gewezen op het effect van een verhoogde snelheid op de toename van de remweg.

Na een grondig en zeer nuttige update van onze theoretische kennis mochten we naar buiten om vervolgens in twee groepen aan de oefeningen te beginnen. Na het controleren van de rijpositie en de bandenspanning kregen we de nodige instructies. Verschillende rem- en uitwijkproeven stonden op het programma. Wat mij het meeste opviel is dat het trainen van een noodstop zeer nuttig is. Er komt echt wel meer bij kijken dan alleen uit volle kracht op de rem trappen. Na enige oefening wisten alle deelnemers een aanzienlijke vermindering van de remweg te realiseren.

Na de lunch mochten we beginnen met het over- en onderstuur oefenen op het gladde wegdek. Vervolgens kwam volgens mij voor velen één van de leukste onderdelen; scheuren met een afgeragde Ford Sierra automaat uit het jaar nul. Voor Jan van Zessen bleek dit een te moeilijke oefening; hij belandde met de auto in een greppel. Waren het dan toch teveel pk's ? Dit parcours hield een slalom in, wat bochtenwerk en na twee keer 'driftend' om een pion te zijn gegaan moest vervolgens een 180 graden bocht gemaakt worden. Vervolgens werd ditzelfde parcours gereden met de eigen auto's. Opmerkelijk was dat er dit keer geen piepende banden te horen waren... Er werden drie prijzen uitgereikt, waarvan de auteur van dit artikel er één won.

Ik ben jullie nog enige uitleg verschuldigd over de eerder aangehaalde "Grijze Liefde". Deze naam is door Carolien (Carolien Weemaes, mijn betere helft voor degenen die dat nog niet wisten) bedacht. Denk hierbij dan niet aan wijlen mijn beide oma's, maar het gaat toch echt over mijn Porsche. Mijn Porsche, die ik zozeer vertroetel dat Carolien er wel eens jaloers op wordt. Ik heb mijzelf overigens in augustus 2003 getrakteerd op een nieuwe. Sinds de RAI had ik al een oogje op de Limited Edition Carrera 2 zoals Pon die uitbracht. Een 996 Carrera 2 met de historische benaming Carrera R, voorzien van alle extra's, precies zoals die erop horen te zitten. Van verlaagd sportonderstel, lederen interieur, in en uit te schakelen sportuitlaat, tot uiteraard de kleur Artic Silber. Heerlijk! De andere grijze liefde is mijn trouwe Apple PowerBook waarop ik nu deze tekst aan het componeren ben. Beide objecten waar ik graag veel tijd mee doorbreng. Ze hebben voor mij zeer vergelijkbare eigenschappen; beauty's om te zien, een zeer hoge aaibaarheidsfactor, schitterende prestaties en in dat wat ze goed moeten kunnen zijn ze ook echt het beste in hun soort.

Mijn Boxster S heb ik trouwens binnen de familie kunnen houden, dus daar hoefde ik niet echt afscheid van te nemen. Het was een emotioneel verantwoorde stap. Mijn zus Mariëlle en haar vriend Gideon Ruben mogen de Boxter S nu tot hun kostbare bezittingen rekenen en ze waren er zondag dan ook bij als introducés. We hebben deze dag vastgelegd op film en de beelden spreken boekdelen. Stralende gezichten en glinsterende ogen... Alle deelnemers hebben het volgens mij uitermate naar hun zin gehad!

Karel-Henk Sijgers

Uitslag tijdrit

1Erik de Vaal52.0

2Dave Fagan52.3

3Karel-Henk Sijgers53.0

4Henry de Vaal55.0

5Leo Biermans57.0

6Linda Kamerman-Wes 58.0

7Martin Visser58.4

8Edward Noorland59.0

9Gideon Ruben62.0

10Jan van Zessen63.0

11Marielle Ruben70.0