Skip to main content

Bezoek BCCP op 2 november 2019

“We koken allemaal met water”

Eindelijk had ik weer eens tijd om aan een leuk clubevenement  deel te nemen.  Zo vertrok ik op deze zaterdagmorgen rond kwart voor negen richting BCCP in Gramsbergen met mijn 911 2.4T coupe uit juni 1973. Alhoewel het slechts een waterig zonnetje was, keek ik er toch vaak recht tegenin en dat was wel even goed opletten geblazen vanwege de reflectie daarvan op de natte wegen.  Maar de 911 pruttelde er lekker op los en rond half tien was ik ter plekke.

BCCP (oorspronkelijk geheten Britisch Classic Car Parts) is het bedrijf van Hans ten Broeke en Wineke Hommes en zij timmeren al sinds 1987 aan de weg met dit bedrijf dat zich gespecialiseerd heeft in carburateurs en (elektronische) ontstekingen en alles wat daarmee te maken heeft. Voor meer informatie kan men terecht op hun website www.bccp.nl.

Nadat we allemaal (meer dan 30 deelnemers!) van koffie/thee en koek waren voorzien en vervolgens de extra ALV werd gehouden (clubbestuur: proficiat met goedkeuring van alle voorstellen) ging het programma van start.

Hans legde op smakelijke wijze uit wat er allemaal te doen is of kan zijn met de diverse carburateurs (Stromberg, SU, Zenith, etc.) en waar je vooral op moet letten. Met name de basis moet op orde zijn en dan hebben we het over de slijtagedelen zoals de kleppen en assen en de sproeierbezetting. Als dat niet op orde is hoef je ook niet te beginnen over het “even afstellen van de carburateurs” en Hans zal zich daar ook zeker niet voor lenen. Met Hans zijn achtergrond in de motorrace en autoracewereld en zijn eerdere werk bij Texas Instruments zag je de liefde voor het vak er vanaf spatten. In dat kader haalde hij Jamathi aan, het kleine Nederlands raceteam van Jan Thiel en Martin Mijwaart dat eind jaren ’60 - begin jaren ’70 grote successen behaalde met zelfgebouwde racemotoren. Jamathi haalde in die jaren in de 50cc klasse negen GP overwinningen, waaronder de TT van Assen in 1968 met rijder Paul Lodewijkx. Jamathi produceerde ook bromfietsen voor op de weg maar toen het doek halverwege de jaren ’70 viel, deed vooral de geniale Jan Thiel voor grote Italiaanse en Spaanse raceteams als Bultaco, Garelli en Aprilia jarenlang het ontwerp- en ontwikkelingswerk. Mede daardoor hebben grote namen als Angel Nieto, Valentino Rossi, Max Biaggi, Loris Capirossi en Jorge Lorenzo talloze overwinningen en (wereld)kampioenschappen behaald. Nu nog wordt de in Thailand woonachtige Jan Thiel in het racewereldje bijna verafgood en zijn er racetoppers die bijna smeken om inbreng van Nederlandse specialisten. Waarin het kleine Nederland groot kan zijn bleek maar eens weer.

Aan de hand van een concreet object liet Hans zien hoe je een te reviseren carburateur reinigt (parelglas stralen en reinigen in een trommel met ijzerdeeltjes en een wateremulsie) en hoe je daarna de teflon lagers er dan correct in plaatst.

Er ontspon zich daarna een discussie over brandstof, E5/E10 u weet het wel. Conclusie was dat alleen de betere brandstoffen (bijvoorbeeld Shell V-Power en BP Ultimate) gebruikt moeten worden.  Ook deed Hans hier de uitspraak “wij koken allemaal met water” oftewel we werken allemaal met dezelfde brandstof. Hij liet voorbeelden zijn van objecten die er door mindere brandstof en /of vocht niet beter op waren geworden en gaf ook nog de tip bij slangklemmen van de klassieke vorm geen versie kleiner dan 18mm te gebruiken. Een andere tip was om de brandstofslangen regelmatig te controleren en eigenlijk ook om ze om de ca. 5 jaar te vervangen.

Voor het correct plaatsen van een vleugel op een as had Hans wederom een eigen apparaat ontwikkeld waarmee je de vleugel weer op precies dezelfde wijze als op het origineel kon positioneren. Nut en noodzaak waren na de voortreffelijke uitleg van Hans helemaal helder.

Tussendoor kwamen ook autoverzekeringen aan de orde in gesprekken tussen de leden van de club. Het gekke is dat er kennelijk nogal verschillende eisen aan alarmklasse en track & trace apparatuur worden gesteld. Ook voor gewone auto’s van boven de € 50.000, - worden klaarblijkelijk nogal uiteenlopende eisen gesteld. Zo pik je ook weer andere dingen op tijden een clubevenement.

Na de voortreffelijke lunch gingen we richting de testbank. Na wat overleg werd besloten mijn 911 op de Dynojet rollen testbank te plaatsen en ik mocht daarbij zelf in de auto plaatsnemen naast Hans. Ik moet zeggen dat Hans samen met Wineke dit alles zeer gedegen voorbereidde om te zorgen dat e.e.a. veilig en verantwoord plaats kon vinden. Overigens is de testbank bij Hans en Wineke een van de weinige exemplaren met een rol van de omvang zoals die hier onder ligt.

De test zelf liet mij diverse dingen zien (vermogen, CO waarde, veel te hoge HC waarde, onregelmatigheden in de ontsteking en nog veel meer). Bij mijn 911 is er duidelijk iets aan de hand met de ontsteking en ik overweeg nu dan ook over te stappen naar een elektronische ontsteking. Hans zei ook regelmatig: “Over puntjes gaan we het niet meer hebben jongens”.

Het meemaken van de verschillende runs (eerst trapsgewijs, daarna langer op toeren in de derde en daarna hetzelfde in de vierde versnelling) waren voor mij een belevenis op zich. Het voelt heel vreemd je eigen auto ter plekke naar 6000 toeren en 160km/uur te zien gaan terwijl je stil staat. En ondertussen legt Hans continu uit wat hij hoort en voelt.

Omdat mijn 911 is voorzien van een HKZ unit werd er gewisseld naar een 912 waarbij Hans meer metingen op het gebied van de ontsteking  uit kon voeren. Hierbij bleek onder andere dat de impact van te weinig accu spanning en bougie kabels van mindere kwaliteit meer invloed hebben op de ontsteking dan je zou verwachten. Voetnoot van de grote meester Hans ten Broeke himself hierbij: 
“Ondanks dat er een prima contactpuntloze 123 verdeler gemonteerd is, was het uiteindelijke vonkbeeld niet wat het moet zijn. Brandtijd van de vonk namelijk veel te kort; 0.8 tot 0.9 milliseconde (msec). Ook hier weer "Hij staat op tijd en vonkt, dus.." is bijna nooit goed genoeg. Zoals ik vertelde, is de tijd dat de bougie vonkt van cruciaal belang voor een betrouwbaar in gang zetten van de verbranding. De kabels hebben door veroudering een veel te hoge weerstand van ongeveer 10 Kilo-ohm (KΩ). Nieuwe kabels met minder dan 3 KΩ weerstand brengen de brandtijd al naar 1.2 msec,  een heel stuk beter. Een nieuwe standaard Bosch bobine brengt het totaal weer naar wat je wilt zien, namelijk 1.6 msec. Dat is nagenoeg een verdubbeling ten opzichte van de oorspronkelijke meting".
Ik kan niet anders zeggen: allemaal zeer leerzaam.

Al met al wederom een geslaagd evenement van onze mooie club en een groot woord van dank naar Hans en Wineke voor de voortreffelijke ontvangst en tekst en uitleg. Ik weet zeker dat ik binnenkort een afspraak met hen heb voor die elektronische ontsteking. Dank ook aan de commissie voor de organisatie.

Wim Reininga – lid 374 - Stadskanaal