Skip to main content

LMC 2010

Le Mans Classic 2010 was net als in 2008 een groots spektakel. Vrijdagmorgen om 10.00 uur verzamelden de deelnemers zich bij ‘t Shellstation Hazeldonk langs de A16. Uiteindelijk kwamen er 14 equipes opdagen. Van de oorspronkelijke 19 aanmeldingen hadden zich er al eerder drie afgemeld, Adrie Heijnen kwam persoonlijk (!) langs om te vertellen dat hij helaas niet mee kon en zwaaide ons uit. Clublid Cornelis van Staveren belde dat hij later op de dag zelf reed, samen met z’n zoon. Na een korte briefing en het uitreiken van de routeboekjes en entreekaarten vertrokken we rond 10.30 uur richting 't zonnige zuiden. Dat laatste kon met meer dan 30 graden Celsius letterlijk worden opgevat… Helaas waren we niet de enige die die vrijdagmorgen over Antwerpen zuidwaarts trokken. Al na ’n paar kilometer kwamen we in een enorme file terecht die pas na de ring van Antwerpen oploste. Maar ... dat mocht de (voor)pret niet drukken want de stemming bleef opperbest. Na Antwerpen hielden we de vaart er goed in, Gent en Lille werden vlot gepasseerd en ergens langs de N25 in Noord Frankrijk konden we terecht voor een uitstekende en betaalbare lunch. Hetzelfde tentje waar we in 2008 waren neergestreken overigens. Na de lunch moest met een kleine 400 km voor de boeg en een voor 19.00 uur gereserveerd diner in Alencon nog flink gas gegeven worden. We hielden de groep daardoor niet helemaal bij elkaar. Dankzij een stel achterop komende (laagvliegende) Britten in Ford GT's, een BMW M3 en ander supersnel spul werd het gemiddelde van ons groepje op de A28 na Rouen eventjes behoorlijk opgevoerd. We lieten ons natuurlijk niet afschudden en op sommige stukken werd 200+ geklokt – op een bijna lege tolweg overigens. We kwamen dan ook ruim binnen de tijd in Alencon aan... De kamers in het Campanile hotel waren uitgerust met airco en dat was geen overbodige luxe. Wat een enorme hitte die dag! Afgezien van een enkel buitje alleen maar zonneschijn, de zaterdag en zondag ook overigens. Omdat enkele deelnemers toch iets later arriveerden werd het gezamenlijk diner uitgesteld tot 20.30 uur. Al met al een prima dag. Na een gezellige avond op ’t terras en een prima nachtrust stond het ontbijt op zaterdagmorgen al om half zeven klaar en rond zevenen vertrokken we richting 't circuit. Net als in 2008 stonden we in no-time op het circuit maar toen begon 't gedoe rondom onze standplaats. Nadat we in eerste instantie de toegang tot 't grote Porsche veld waren ontzegd vanwege een afwijkende kleurtje van onze parkeerkaart – hoe bestaat het! – kwam dat uiteindelijk na enkele omzwervingen en telefoontjes helemaal goed. We stonden op exact dezelfde plek als in 2008, vlakbij de startgrid. Helemaal top!

Op het circuit keken we onze ogen uit. De onvoorstelbare hoeveelheid bijzondere klassieke auto’s, zowel op als naast ’t circuit, was letterlijk niet te bevatten. De races zelf werden verreden in zes verschillende series of tijdvakken (jaren ’20-’30, ’30-’40 etc.) en per tijdvak was een paddock ingericht waar door mecaniciens en coureurs verwoed werd gesleuteld, proefgedraaid en afgesteld. Hier konden de techneuten hun hart ophalen, want alles was net als in 2008 prima toegankelijk. Om 16.00 uur starten de races zelf en met een oorverdovend kabaal ging de eerste serie op weg, na een klassiek Le Mans start. Spektakel! De hele namiddag, avond, nacht en de zondag werd doorgereden in races van telkens anderhalf uur, waarna een volgende serie van start ging. Alle tijdvakken kwamen op deze manier drie keer aan de beurt en zonder uitzondering reden alle coureurs alsof hun leven ervan afhing. Prachtig om te zien! Rond 2 uur ’s nachts werd de slaapzak – tussen de auto’s in – opgezocht en ondanks de herrie en drukte lukte het een paar uurtjes slaap te pakken. In de loop van de zondag keerden alle deelnemers met een voldaan gevoel huiswaarts.

Marc Bezem